Visie:
Rouw is de achterkant van liefde
Rouw is onlosmakelijk verbonden met het leven.
Verdriet heeft te maken met liefde, met houden van. Mensen die instaat zijn om van andere mensen te houden zijn ook voorbestemd om diep verdriet te ervaren. Als we leren van mensen te houden in duurzame relaties dan weten we ook dat we voorbestemd zijn om diep verdriet te ervaren als er iets gebeurt met mensen die ons dierbaar zijn. Leren over rouw is leren over liefde.
Manu Kierse omschreef het als volgt: “het verlies overleven duurt een hele tijd en het gemis zal nooit echt overgaan. Maar ooit zullen de herinneringen aan het leven van je geliefde dat moment van sterven en verdriet overstijgen”. Ik zou hier zelf aan willen toevoegen dat de liefde en de liefdevolle herinneringen het sterven en verdriet overstijgen.
Loslaten is anders vasthouden
Je kan pas iets loslaten of op een andere manier vasthouden door eerst stil te staan bij het verlies.
Door erkenning te geven aan de impact van het verlies en dat verdriet en kwetsbaarheid er mogen zijn creëer je ruimte om te durven voelen en te rouwen. Niet alleen het verdriet, angst en boosheid maar ook juist de liefde te voelen. De liefde die je ervaart in het contact met de ander, de levenskracht die je hieruit kunt halen kan je helpen om de moeilijk periode van verlies door te komen.